بررسی رابطه تراکم شهری و بحران ناشی از زلزله در استان آذربایجان غربی

یکی از موضوع هایی که بیشتر شهرهای جهان با آن دست به گریبانند، موضوع سوانح طبیعی است. سوانح طبیعی(بویژه زلزله) که اغلب خاموش و در عین حال بالقوه مستعد ایجاد آسیب هستند، به طور متوسط سالانه بیش از 150000 نفرتلفات جانی و بیش از 140 میلیارد دلار خسارت مالی در کشورها بویژه کشورهای در حال توسعه به بار می آورند. در اینمیان، کشور ایران از کشورهای حادثه خیز دنیا بوده چنانکه در چند دهه قبل (زلزله بوئین زهرا، 1342 تا زلزله اهر و ورزقان،1391) به موجب وقوع این دست حوادث متحمل خسارات (جانی و مالی) وسیعی شده است. هدف این مقاله، بررسی و تحلیلرابطه بین تراکم شهری و بحران ناشی از زلزله در استان آذربایجان غربی است. روش پژوهش توصیفی و تحلیلی است. نتایجتحقیق نشان می دهد که شهرستان سلماس از آسیب پذیری خیلی بالا، شهرستان های ارومیه و خوی از آسیب پذیری بالا؛شهرستان های ماکو، شوط، پلدشت، پیرانشهر، مهاباد، بوکان، تکاب و قسمتهای جنوبی شهر ارومی ه از آسیب پذیریمتوسط؛ و شهرستان های میاندوآب، شاهین دژ، نقده، اشنویه و سردشت از آسیب پذیری پایین برخوردارند.

کلیدواژه ها:

بحران ، زلزله ، تراکم شهری ، استان آذربایجان غربی