بررسی شاخص های اندازه گیری پایداری کشاورزی

ناپایداری وضعیت کشاورزی به مرور زمان منجر به تخریب محیط زیست و تهی شدن کشور از منابع طبیعی می شود . توسعه بی چون وچرا و بدون برنامه ریزی می تواند خسارات جبران ناپذیری را به کشور وارد سازد.توسعه پایدار یک مسئله جهانی بوده و مستلزم رعایت درتمامی کشورهاست ،که باید به دنبال آن رفته و برنامه ریزی های خود را بر اساس این روند پی ریزی نمایند .توسعه پایدار به معنیمدیریت منابع و محیط زیست و صرفه جویی در استفاده از منابع کمیاب و تدبیر گسترده در استفاده از منابع تجدید پذیر می باشد . لذا درهر کشور با توجه به شناسایی موانع و مشکلات ناپایداری در کشاورزی به منظور مدیریت بهتر و برنامه ریزی های توسعه ای شاخص هایپایداری بررسی می شود. در این مقاله با هدف کاربردی و با استفاده از روش کتابخانه ای و مطالعه اسناد به بررسی شاخص های پایداری درکشاورزی پرداخته می شود . و با شناخت کامل از این شاخصها روند اجرا و اطلاعات لازم جهت برنامه ریزی و مدیریت در کشور فراهم میشود . بررسی شاخص های پایداری می تواند الگوی مناسبی جهت ارزیابی پایداری نظام کشاورزی همچنین جهت بررسی چالش های اساسیتوسعه پایدار در کشاورزی ایران و تدوین برنامه هایی جهت بهبود پایداری در بخش کشاورزی بررسی شود تا موانع و مشکلات آن ارزیابیگردد. همچنین این شاخص ها معیاری جهت میزان موفقیت و ناکامی برنامه های توسعه به شمار می اید .همچنین می توان این شاخص هایرا در سطوح مزرعه که بالاترین دقت را دارد بررسی کرد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شاخص های اقتصادی ، بازده خالص ، شاخص های اکولوژیکی ، ذخایر منابع طبیعی