ارزشیابی توصیفی در دوره دبستان:ابزار قدرتمند اثر بخشی آموزش

هدف نهایی هر سیستم آموزشی اثر بخش نمودن آموزش میباشد بنابراین هر حرکت و تغییری در عناصرنظام آموزشی از جمله ارزشیابی باید در جهت افزایش کیفیت و اثر بخش نمودن آموزش باشد.هدف اصلی این پژوهش بررسی دیدگاه معلمان و والدین در خصوص میزان اثر بخشی روش ارزشیابی توصیفی بر دانش آموزان دبستانهای شهر تهران در سال تحصیلی90-89 بود.نمونه آماری در این پژوهش 341 نفر ازمعلمان و 384 نفر از والدین دانش آموزان بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند.روش تحقیق از نوع توصیفی وبصورت پیمایشی بود و داده ها با دو روش توصیفی(ترسیم جداولفراوانی و تعیین شاخص های گرایش های مرکزی و پراکندگی درخصوص هر یک از مولفه ها) و استنباطی (استفاده از آزمون خی دو و من ویتنی) تجزیه و تحلیل شدند.طبق نتایج ازدیدگاه معلمان و والدین اجرایارزشیابی توصیفی در کاهش اضطراب و بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان موثر بوده است ومیزان این تاثیرازدید معلمان بیشتردر کاهش اضطراب و از دید والدین بیشتردر بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزاناست. این یافته ها با اکثر تحقیقات قبلی همسو است امابرخلاف نظر والدین که از اجرای این طرح راضی هستندمعلمان از اجرای ارزشیابی توصیفی رضایت زیادی ندارند.در نهایت توصیه میشود که با توجه بهمحاسن این طرح اجرای این طرح ادامه پیدا کرده و برای افزایش اثر بخشی آن به مواردی همچون آموزش معلمان و والدین ،کاهش جمعیت دانش آموزان در کلاس ،کاهش حجم کتابهای درسی،بهره مندی از الگوهای نوین تدریس و کاهش یا حذف امتحانات پایانی توجه شود

کلیدواژه ها:

ارزشیابی توصیفی ، اضطراب ، پیشرفت تحصیلی ، اثر بخشی