بررسی اثرسطوح مختلف تنش خشکی و هیدروژل های سوپر جاذب بر وزن هزار دانه، وزن تراندام هوایی و عملکرد لوبیا چیتی در منطقه یاسوج (phaseolus vulgaris)

به منظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش خشکی و هیدروژل های سوپر حاذب برعملکرد واجزای عملکرد لوبیا چیتی در منطقه یاسوج آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی در 4 تکرار انجام شد. تیمارهای مورد استفاده عبارتند از: دوره آبیاری در سه سطح شامل (D2=8), (D1=4) و (D3=12) روز و هیدروژل های سوپر جاذب در 3 سطح شامل 0 (S1) و 200 (S2) و 400 (S3) گرم در متر مربع. نتایج حاصل نشان داد که اثر تنش خشکی بر صفات مورد مطالعه مانند وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، معنی دار گردید. مواد سوپر جاذب نیز تأثیر معنی داری بر کلیه صفات مورد مطالعه داشت. همچنین اثر متقابل این و تیمار بر کلیه صفات مورد مطالعه در سطح 1 درصد معنی دار گردید. بالاترین مقدار عملکرد بیولوژیکی مربوط به تیمار S4D2 خشکی 400 گرم در متر مربع و دور آبیاری 8 روزه معادل 351/58 گرم در متر مربع و حداکثر عملکرد دانه نیز معادل 209/92 گرم در متر مربع در تیمار S2D4 حاصل گردید. ضمناً اکثر صفات مورد مطالعه تیمار S4D2 حداکثر مقدار را نشان داد.

کلیدواژه ها:

لوبیا ، تنش خشکی ، هیدروژل های سوپر جاذب ، عملکرد ، اجزا عملکرد