ارزیابی تخریب داروهای مترونیدازول و دیفن هیدارمین از آبهای الوده توسط نانو کاتالیست های اکسید تیتانیوم اکسید اهن و اکسید روی اکسید اهن بر پایه زئو لیت طبیعی

ترکیبات دارویی از طریق فاضلابهای صنعتی و شهری شامل کارخانجات داروسازی ، بیمارستان ها و دامداری ها وارد محیط های ابی و محیط زیست می شوند . سمیت ، زیست تخریب ناپذیر ی و ایجاد مقاومت دارویی باعث شده که به این ترکیبات ، آلاینده - های شبه پایدار در محیط ریست اطلاق گرددو روش ها ی معمول تصفیه اب های الوده شامل فرایند های زیستی در حذف ترکیبات در ترکیبات دارویی عموما کار امد نمی باشد . فرایند های اکسیداسیون پیشرفته ، بر اساس تشکیل گروه رادیکال هیدرو کسیل با الاینده های سمی و زیست تخریب ناپذیر ، مورد استفاده قرار می گیرد. در این تحقیق به مرور ی بر پژوهش های انجام گرفته تا به امروز در زمینه تصفیه فاضلاب صنایع دارویی پرداخنه شده است . در هریک از تحقیقات پیشین، مشکلات و محدودیت هایی مشاهده شده است از جمله استفاده محدود از طراحی ازمایش ها ، در نظر نگرفتن اثر هم زمانی عوامل و معرفی مهمترین پارمتر و بررسی اند ک قابلیت استفاده مجدد از نانو فتو کاتالیست طبق نتایج بدست امده متوسط راندمان حذف ترکیبات دارویی به روش فرایند های اکسیداسیون پیشرفته 75 تا 96 درصد گزارش شده است . مقدار PH بهینه برای انتی بیوتیک مترونیدازول د ر مقادیر اسید ی حدود 4 تا 5 و برای داروی دیفن هیدرامین حدود 7 براورد شده است . غلظت کاتالیست روی اکسید برای انتی بیوتیک مترو نیدازول برابر 1/5 گرم برلیتر ، ماده اکسید کننده اب اکسیژنه برای انتی بیوتیک مترونیدازول حدود 50 Mg برL و برای داروی دیفن هیدارمین 1 میلی مولار توصیه شده است .

کلیدواژه ها:

مترو نیدازول ، دیفن هیدارمین/نانو فتو کاتالیست /فرایند های اکسیداسیون پیشرفته /محیط زیست