بررسی روشهای تفکیک اجزاء هیدروگراف و کاربرد آن در هیدرولوژی

تکنیک های جداسازی آب پایه به عنوان یکی از مطالعات پایه در علم هیدرولوژی میباشد . این روشها برای تعیین شاخص φ ، بدست آوردن هیدروگراف واحد و همچنین در ارتباط با ذخایر اکولوژیکی حائز اهمیت می باشد . در این تحقیق روشهای مرسوم در تفکیک اجزاء هیدروگراف و جداسازی رواناب مستقیم از آب پایه مورد بررسی قرار گرفته است . در این مقاله روش های مقعر، دبی ثابت و شیب ثابت و نیز روش تحلیل شاخه خشکیدگی با ارائه مثالهای عددی مورد مقایسه و ارزیابی قرار گر فته است . در مقایسه سه روش مقعر، دبی ثابت و شیب ثابت به منظور تعیین دبی پایه روش مقعر دبی پیک بیشتری را برآورد می کند و روش شیب ثابت هم بیشترین حجم رواناب مستقیم را ایجاد می کند . با وجود اینکه روش مقعر به تلاش بیشتری نیاز دارد ولی در نهایت برآورد واقع بینانه تری به ما می دهد . روش دبی ثابت به علت سادگی و هم چنین به این دلیل که به تعداد داده های کمتری نیاز دارد در علم هیدرولوژی کاربرد بیشتری دارد . روش شاخه خشکیدگی هیدروگراف با وجود داشتن دقت بیشتر، اما به دلیل اینکه به داده های بیشتری نیاز دارد، مستلزم صرف هزی نه و دقت بیشتری است و در عین حال آنرا می توان دقیق ترین روش تفکیک اجزاء هیدروگراف تلقی نمود

کلیدواژه ها:

تجزیه هیدروگراف ، دبی پایه ، رواناب مستقیم ، شاخه خشکیدگی هیدروگراف