بهره گیری از نور روز در فضاهای آموزشی

درطول سالیان،نور بعنوان عنصری جذاب وگیرا برای انسان باقی مانده است.در معماری،بیشتر به توزیع نور در فضا ونحوه تاثیر ان بر افراد،اشیا واحجام توجه شده تا ماهیت ان.توجه به نورروز در فضا واسایش بصری ساکنان فضا نیاز به توجهات خاص اکولوژیکی دارد.از سوئی،امروزه حفاظت محیط زیست یکی از مسائل مهم بوده و در این رابطه،کاهش مصرف انرژی در ساختمانها بصورت یک ضرورت واولویت مطرح می شود.در پی این اتفاق نظر عمومی که مرتبط با مفاهیم توسعه پایدار است،توجه به نورروز ونظارت بر تابش خورشید از طریق سامانه های روزن گزینی طرز قرار گیری روزن پنجره در ساختمان که باعث صرفه جویی در مصرف انرژی وافزایش کارایی بنا،افزایش سطح سلامت جسمی وروحی انسان و در نتیجه ارتقا کارایی او می شود،از اهمیت خاصی برخوردار است.این مقاله در راستای اهداف توسعه پایدار وباتوجه به اهمیت توجه به سلامت جسمی وروحی کودکان،اهمیت ارتقا کیفیت اموزش وبالابردن کارایی دانش آموزان،بحران جهانی انرژی وپیامدهای زیست محیطی ناشی از مصرف ان در ساختمان،به بررسی تاثیر نور طبیعی روز بر کارایی دانش اموزان وساختمان مدارس پرداخته،اصول بهره گیری مناسب از نور روز را بیان می کند.

کلیدواژه ها:

فضا های اموزشی ، معماری پایدار ، صرفه جویی انرژی ، نورروز