ارتباط مهارتهای مطالعه،عوامل آموزشی و خود کار آمدی تحصیلی با عملکرد تحصیلیدانشجویان پیام نور

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه مهارت های مطالعه ، عوامل آموزشی و خود کار آمدی تحصیلی با عملکردتحصیلی دانشجویان پیام نور مرکز مشهد در سال تحصیلی 90-89 انجام گردیده است. روش تحقیق توصیفی پیمایشی می باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور که در سال تحصیلی90-89 مشغول به تحصیل هستند تشکیل می دهند. و تعداد 377 نفر بر اساس جدول مورگان، به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شده اند.. متغیرهای مورد مطالعه در این پژوهش: عوامل جمعیت شناختی، عوامل آموزشی وخودکارآمدی تحصیلی میباشد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از: پرسشنامه ی جمعیت شناختی با 14 گویه،پرسشنامه ی عوامل آموزشی با 34 گویه و پرسشنامه ی خودکارآمدی تحصیلی با 14 گویه که برای تجزیه و تحلیل داده ها، در آمار توصیفی از جداول فراوانی، برای توصیف متغیرهای جمعیت شناختی استفاده گردید و در آمار استنباطی از آزمون های لون (برابری واریانسها)، آنالیز واریانس یکطرفه، آزمونهای معادل آنالیز واریانس،آزمون کایدو استقلال سطر و ستون در جداول توافقی، رگرسیون، welch و آزمون توکی بهره گرفتم. یافته ها حاکی از این است که عملکرد تحصیلی دانشجویان با جنسیت، وضعیت تأهل، وضعیت اشتغال، سن،محل سکونت، نوع دیپلم، معدل دیپلم، شیوهی پذیرش در دانشگاه، تحصیلات پدر، تحصیلات مادر، شغل پدر، شغل مادر،وضعیت اقتصادی خانواده و عوامل آموزشی دانشگاه رابطه نداشته ولی همبستگی بین عملکرد تحصیلی با خودکارآمدی تحصیلی معنادار بوده است؛ در نهایت تحلیل رگرسیون نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان بیشترین سهم را درتبیین موفقیت تحصیلی دانشجویان برعهده دارد.

کلیدواژه ها:

عملکرد تحصیلی ، مهارتهای مطالعه ، عوامل آموزشی ، خودکارآمدی تحصیلی ، پیشرفت تحصیلی