تأثیر تسهیم دانش بر مدیریت استعداد با اثر میانجی سرمایه فکری

هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تسهیم دانش بر مدیریت استعداد کارشناسان دانشگاه های نیشابور در سال 1391با اثر میانجی سرمایه فکری است . این تحقیق از نوع توصیفی و همبستگی می باشد و روش جمع آوری اطلاعات در آن شیوه ی کتابخانه ای و میدانی بوده است . بدین منظور از جامعه 169نفری کارشناسان دانشگاه ها در سال 1391با توجه به جدول کرجسی و مرگان ، نمونه ای به حجم 117نفر آزمودنی با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند . ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد تسهیم دانش ندا علیزاده ، غلامرضا پزشکی راد و حسن صدیقی ، پرسش نامه سنجش وضعیت نظام مدیریت استعدادها احمدی ، سرلک ، دارائی ، مهدوی و وحیدی و پرسش نامه سنجش سرمایه فکری سازمان ها بونتیس توسط آزمودنی ها تکمیل شد . اعتبار پرسشنامه های مذکور با روش آلفای کرونباخ اندازه و روایی پرسش نامه ها توسط اساتید متخصص و کارشناسان خبره مدیریت احراز گردید . داده های جمع آوری شده با نرم افزارهای lisrelو spssتحلیل وفرضیه های پژوهش آزمون شد . نتایج تحقیق نشان داد که تسهیم دانش و سرمایه فکری هر یک به طور جداگانه اثر مستقیم بر بهبود مدیریت استعداد در دانشگاه دارند . لیکن تسهیم دانش بر سرمایه فکری تأثیرگذار نبوده است ، لذا می توان نتیجه گرفتکه اثر میانجی گرانه سرمایه های فکری در رابطه بین تسهیم دانش و مدیریت استعداد در دانشگاه ناچیز بوده است

کلیدواژه ها:

: تسهیم دانش ، 4سرمایه فکری ، 2مدیریت استعداد ، 0مدیریت دانش