روش نوین زما نبندی ایستای کارها در سیستم های توزیع شده ناهمگن با استفاده از الگوریتم ژنتیک و شبی هسازی گداختگی

مساله تطبیق و زمان بندی ایستای کارها در سیستم های توزیع شد ه محاسبات ی ناهمگن به دلایل استفاده بهینه از ما شینهای محاسباتی موجود و همچنین صرف زمان کمتر برای اجرای الگوریتم زمان بندی، از اهمیت وی ژه ای برخوردا ر است. حل این مساله با استفاده ا ز الگوریت م های کلاسیک چون برنامه نویسی پویا و برگشت به عقب نیاز به زمان محاسبه زیادی دارد ، به همین دلیل تلاشهای بسیاری برای حل آن با استفاده از روشهای ابتکاری صورت پذیرفته اس ت؛ یکی از این روشهای ابتکاری، الگوریتم ژنتیک است. در این مقاله الگوریتم ژنتیک جدیدی بنامTDGASA ارائه می شود که زمان محاسبه آن وابسته به تعداد کارهای موجود در هر مساله زمان بندی است و بر ای کاهش زمان محاسبه الگوریتم از شبی هسازی گداختگی استفاده می نماید. با انجام شبی هسا زی ه ا مشاهده م یشود که الگوریتم پیشنهادی، زمان محاسبه برای زمان بندی ایستای کارها را به نحو محسوسی کاهش م یبخشد در حالی که زمان پاسخ یا زمان اتمام آخرین کار در سیستم نیز کاهش اندکی م ییابد.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، زمان بندی ایستای کارها ، سیست م های توزیع شده محاسباتی ناهمگن ، شبیه سازی گداختگ ی ، الگوریتم ژنتیک وابسته به تعداد کارها با استفاده از شبی هسازی گداختگی .TDGASA