بهینه سازی مسیر حرکت پرنده هوایی بدون سرنشین برپایه شبیه سازی سه درجه آزادی با استفاده از الگوریتم ژنتیک

الگوریتم های بهینه سازی هرکدام از روش های ریاضی و منطقی متفاوتی برای یافتن نقطه بهینه استفاده می کنند که براساس این روش ها و منطق ها و با توجه به پیجیدگی مدل ها و سطوح طراحی استفاده از روش خاص برتری خواهد یافت. هدف اصلی این مقاله توسعه الگوریتم ابتکاری ژنتیک و پیاده سازی آن برروی یک پرنده هوایی است. این الگوریتم های بهینه ساز برروی پرنده هوایی برپایه سه درجه آزادی برای بهینه سازی حرکت پیج پیاده سازی شده است. لازم به ذکراست که شبیه سازی در واقع به ساختن یک مدل کامپیوتری از سیستم مورد نظر دلالت دارد. با اجرای این برنامه کامپیوتری رفتار سیستم در محیط مورد نظر می تواند مورد بررسی تحلیل گر قرار گیرد.تحیل گر می تواند در هر زمان هرتغییری که لازم بداند بدون هزینه های جانبی سنگین ،به آسانی در مدل سیستم اعمال نموده و نتیجه تصمیم را بعد از اجرای مجدد برنامه مشاهده نماید.

کلیدواژه ها:

الگوریتم های ابتکاری ، الگوریتم ژنتیک ، شبیه سازی سه درجه آزادی ، پرنده هوایی بدون سرنشین