ارزیابی پایداری بوم سازگان جنگل با رویکرد بوم سازگانی در حوزه آبخیز زیارت

از دیرباز جنگلها به وسیله روستاییان حاشیه نشین و جنگل نشین مورد بهره برداری قرار گرفته اند. و امروز نیز در برخی مناطق این روال ادامه پیدا کرده به طوری که روز به روز بر وسعت عرصه های تخریب شده افزوده میشود. عوامل متعددی در بهرهبرداری و استفاده بی رویه روستاییان تاثیرگذار است.در تحقیق حاضر با استفاده از رویکرد بومسازگانی طرح مدیریت منابع طبیعی کشور میزان پایداری جنگل حوزه آبخیز زیارت تعیین شدهاست. در این رویکرد برای تعیین سطوح پایداری برای هر بومسازگان از جداولی که در برگیرنده معیارها و شاخص هایی برای امتیازدهی است کمک گرفته شد. دادههای مورد نیاز بومسازگان جنگل از اداره منابع طبیعی و آبخیزداری استان گلستان و نظر کارشناسان به دست آمده است. و بومسازگان جنگل نیز با 6 معیار و 30 شاخص و به دست آوردن امتیاز 74 در رده متوسط پایداری است. با بهرهگیری از رویکرد بومسازگانی که در پی تعادل بین بوم- سازگانها است میتوان در جهت پایداری حوزه آبخیز گام برداشت و با ارائه برنامههای اجرایی مناسب و مدیریت بیشتر عرصه های جنگلی گامی مثبت به سمت پایداری مطلوبتر جنگلها شمال کشور برداشت و به سمت توسعه پایدار منابع طبیعی که هدف اصلی رویکرد بومساگانی است در منطقه و کشور است اقدام کرد.

کلیدواژه ها:

بوم سازگان جنگل ، رویکرد بوم سازگانی ، دستورالعمل پایش و ارزیابی منابع طبیعی کشور