ارائه مدلی ریاضی جهت بهینهسازی زنجیره تامین یکپارچه با هدف افزایش سود و کاهش زمان تعمیرات در شرایط عدم قطعیت

امروزه مدیریت زنجیره تامین به عنوان یکی از مبانی زیرساختی پیادهسازی کسب و کار در دنیا مطرح شده است. یکی از عمده فعالیتهای مدیریت زنجیره تامین، مدیریت لجستیک میباشد که این بخش کلیه فعالیتهای فیزیکی از مرحلهتهیه ماده خام تا محصول نهایی، شامل فعالیتهای حملونقل، انبارداری، زمانبندی تولید و غیره را شامل میشود. همچنین در طی دهه گذشته، شبکههای لجستیک معکوس به دلیل قوانین زیستمحیطی، افزایش اهمیت اقتصادی وآگاهیهای مشتریان، مورد توجه روزافزونی قرار گرفته است. یکپارچهسازی شبکه لجستیک پیشرو و معکوس هنگام طراحی شبکه لجستیکی، یکی از عوامل بسیار مهم در مدیریت زنجیره تأمین محسوب میگردد. در این پژوهش، یک شبکه پیشرو/معکوس چندلایه، تک محصولی، تکدورهای به همراه ظرفیتهای محدود شده تسهیلات تحت شرایط عدم قطعیت طراحی میگردد. همچنین سعی شده تا کلیه مراکز بالقوه در لجستیک مستقیم شامل مراکز تامینکنندگان، مراکز تولید، مراکز توزیع و مراکز مشتریان و در لجستیک معکوس شامل مراکز جمع آوری، مراکز بازیافت، مراکز بازتولید، مراکز تعمیر و مراکز دفن و انهدام در نظر گرفته شده، تا مدل طراحی شده به واقعیت دنیای امروز نزدیکتر باشد و در کمتر مدلی کلیه مراکز گنجانده شده است. اهداف مدل مورد مطالعه شامل بیشینهسازی سود و کمینه سازی زمان تعمیر محصولات معیوب میباشد. هزینههای لحاظ شده در این مدل شامل هزینههای استقرار تسهیلات، عملیاتی، حملونقل میباشد. خروجی مدل شامل مکانیابی تسهیلات، مقدار جریان بهینه بین تسهیلات،تخصیص تسهیلات از مراکز و سایر تسهیلات و وسائل حملونقل بین تسهیلات میباشد

کلیدواژه ها:

طراحی شبکه ، لجستیک یکپارچه ، برنامهریزی غیرخطی عدد صحیح آمیخته ، عدم قطعیت ، زمان تعمیر ، نظریه صف