رابطه ویژگی های شخصیت و تاب آوری با فرسودگی شغلی در کارکنان بیمارستان گلستان شهر اهواز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیت و تاب آوری با فرسودگی شغلی در کارکنان بیمارستان گلستانشهر اهواز بود. جامعه آماری شامل 800 نفر از کارکنان بیمارستان گلستان شهر اهواز بود که بر اساس جدول مورگان تعداد265 نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. ابزار هایمورد استفاده در این پژوهش شامل: پرسشنامه پنج عاملی شخصیتی نئو (1985)، پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون(2003) و پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاچ (1981) می باشند. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین ویژگی های شخصیتی و فرسودگی شغلی در بین کارکنان بیمارستان، رابطهغیرمستقیم معنیداری وجود دارد. بین تاب آوری و فرسودگی شغلی در بین کارکنان بیمارستان، رابطه معکوس و معنی داریوجود دارد و بین ویژگی های شخصیتی و تاب آوری با فرسودگی شغلی رابطه چندگانه وجود دارد. همچنین نتایج تحلیلرگرسیون مرحله ای نیز نشان داد که متغیرهای تاب آوری و ویژگی های شخصیت به ترتیب پیش بینی کننده فرسودگیشغلی در کارکنان بیمارستان می باشند.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیت ، تاب آوری ، فرسودگی شغلی