تعیین اثر بخشی درمان شناختی – رفتاری بر کاهش اضطراب اجتماعی (با تاکید بر اصلاح تصویر بدنی منفی) دانش آموزان دختر پایه اول دوره متوسطه شهر کرج

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر بخشی درمان شناختی - رفتاری بر کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر پایه اولدوره متوسطه شهر کرج بود. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 60 نفر مشخص شد که با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای از میان دانش آموزان سال اول متوسطه انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب اجتماعیلیبویتس وهمکاران (2004) که دارای 48 ماده 4 گزینه ای و 4 بعد (اضطراب اجتماعی، اضطراب عملکردی، اجتناباجتماعی، اجتناب عملکردی) و همچنین درمان شناختی – رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحله ای کش اجرا شد. اینپژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و مرحله پیگیری بود. جهت تحلیل داده ها از آمارتوصیفی و آماراستنباطی (آزمون کوواریانس و آزمون t همبسته) استفاده شد و نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی- رفتاری در کاهش اضطراب اجتماعی دانش آموزان موثر و در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

اجتناب عملکردی ، اجتناب اجتماعی ، اضطراب عملکردی ، اضطراب اجتماعی و درمان شناختی- رفتاری