برنامه ریزی افزایشی در سازمان دهی جامعه، گامی عملی به سوی ارتقاء سلامت روایت سازماندهی جامعه در مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقا سامت گناباد(وابسته به دانشگاه علوم پزشکی گناباد)

سازماندهی جامعه به عنوان یک راهبرد توسعه اجتماعی و روشی برای تحول اجتماعی شناخته می شود. در رویکرد برنامه ریزی شده به سلامت جامعه، که در چند سال اخیر مورد توجه پایگاه های تحقیقات جمعیتی و مراکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقا سلامت قرار گرفته، سازماندهی جامعه، به عوان قلب تپنده این رویکرد در تمامی مراحل پنج گانه ی آن مورد تاکید است. علاوه بر ان سازماندهی جامعه زمینه ساز امکان «مداخله جامعه» است که از ضروریات ارتقای پاسخگویی و اثربخشی نظام سلامت در راستای عدالت، ب شمار می رود. پایگاه تحقیقات جمعیتی شهر گناباد در سازماندهی جامعه تحت پوشش از سال 1381 تا کنون سه فاز مختلف و افزایشی و لیکن وابسته و پیوسته را طی کرده که عبارت است از :« سازماندهی اولیه» به عنوان فاز اول،«سازماندهی نفوذی» یا فاز دوم و فاز سوم که ما آن را «سازماندهی جامع» نامیده ایم. سازماندهی اولیه که در همه پایگاه ها انجام شد، شاکله دانشگاهی داشت و به جامعه آنچنان که مناسب پروژه ایجاد پایگاه تحقیقات جمعیتی بود، راه نداشت. سازماندهی نفوذی همزمان با طراحی و اجرای طرح های تحقیقاتی در سال 84-1383 بود و بر سه بخش از جمعه شامل: بانوان، فرهنگیان و روحانیون تمرکز داشت. در سازماندهی جامع که پس از تبدیل پایگاه تحقیقات جمعیتی به مرکز تحقیقات توسعه اجتماعی و ارتقا سلامت گناباد و از ابتدای سال 1385 شروع و در حال حاضر نیز با راهکار برنامه ریزی افزایشی ادامه دارد، تلاش بر این بوده است که علاوه بر آموزش مهارتهای ارتباطی به مشارکت کنندگان، شبکه ارتباطی جامعی در بخش های مختلف جامعه و در سطح ده«کمیته پژوهشی جامعه» که مرتبط با نیازها و مشکلات گوناگون جامعه فعالیت می کنند شکل گیرد تا بتوانیم در راستای سازماندهی جامع جامعه تحت پوشش-یعنی جمعیت شهر گناباد- به عنوان یک چشم انداز حرکت کنیم. این مسیر مسیری طولانی و همسو و همسان مسیر توسعه و با همه چالشهای متصور بر آن است.