بهینه سازی توپولوژی دو جهتی با استفاده از روش حذف نرم

بهینه سازی توپولوژی اهمیت بسیار زیادی در مسائل علمی طراحی مهندسی دارد. در این مقاله روشی به نام روش بهینه سازی توپولوژی حذف نرم دو جهتی ارائه شده است که با استفاده از آن می توانیم سختی و یا حجم را با وجود یک قید بهینه کنیم. ممکن است به جای سختی سازه از دیگر توابع هدف و به جای قید حجم از دیگر قیود مثلاً قید جا به جایی محلی یا انرژی کرنشی استفاده گردد. در این مقاله با استفاده از الگوریتمی که ادامه بیان خواهد شد ضریب لاگرانژ مربوط به قید جا به جایی را به دست می آوریم. برای تکنیک های مختلف بهینه سازی براساس تحلیل المان محدود، المان هایی که به عنوان متغیرهای طراحی در نظر گرفته می شوند نمی توانند به طور مستقیم از دامنه طراحی حذف شوند مگر اینکه المان های نرم کاملاً معادل با المان های حفره دار باشند. با دنبال کردن روش ارائه شده در این مقاله، متغیرهای طراحی براساس اعداد حساسیت به روز رسانی می شوند. در نتیجه، سازه به طور خودکار به یک طرح بهینه می رسد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی توپولوژی ، بهینه سازی تکاملی دو جهتی ، طرح بهینه قید جابه جایی ، حذف نرم