بررسی هدایت هیدرولیکی خاک اشباع با توجه به بافت خاک ( مطالعه موردی: ناحیه عمرانی 3 رامهرمز)

ضریب هدایت هیدرولیکی خاک اشباع از مهمترین پارامترهای موثر حرکت آب در خاک است و در بسیاری از مدل هایهیدرولوژی مورد استفاده قرار می گیرد. چندین روش برای برآورد و اندازه گیری این ضریب وجود دارد که گروهی از آنها بهصورت آزمایشگاهی و گروهی دیگر به صورت صحرایی قابل اجرا می باشند. تحقیق حاضر دراراضی دشت رامهرمز و به منظوربررسی هدایت هیدرولیکی خاک باتوجه به بافت خاک در منطقه رامهرمز در خاک هایی با بافت غالب سیلت، لوم و سیلتی لوم،انجام شد. اندازه گیری هدایت هیدرولیکی خاک در 100 چاهک واقع در محدوده مورد مطالعه، انجام گرفت. از بین این 100چاهک، به دلایلی مانند عدم تجمع آب در روش چاهک معکوس (پورشه )، یا خیز بیش از حد آب در روش چاهک، ثبت دادهها در 10 چاهک موفقیت آمیز نبود و یا اینکه چنین احساس شد که از نتایج به دست آمده نمی توان با اطمینان کافی استفادهکرد. هدایت هیدرولیکی خاک در نه نقطه بیش از حد پایین ویا بیش از حد بالا بود. از بین 81 داده مورد قبول، 67 مورد مربوطبه اندازه گیری هدایت هیدرولیکی به روش چاهک و 14 مورد مربوط به روش چاهک معکوس (پورشه) بود. به دلیل عدم وجودتفاوت معنی دار در نتایج حاصل از این دو روش، بررسی های بعدی فارغ از روش آزمایش صورت گرفت. نتایج حاصل از اینتحقیق نشان داد که مقادیر میانگین هدایت هیدرولیکی خاک پیش و پس از تعدیل (میانگین گیری وزنی با توجه به ضخامتهر لایه)، تغییر معنی دار پیدا نکرد. همچنان 25 درصد انحراف میانگین، به نسبت قابل ملاحظه ای پس از تعدیل بافت خاک،کاهش یافت. با توجه به این که ناحیه مطالعاتی در قسمت های شمالی تر خوزستان قرار گرفته و از خاک سبک تری برخورداراست، میانگین هدایت هیدرولیکی خاک رقمی منطقی است.

کلیدواژه ها:

هدایت هیدرولیکی اشباع خاک ، بافت خاک ، چاهک ، روش چاهک (ارنست) ، روش چاهک معکوس (پورشه)