ضرورت ادغام آموزش های فعال زیست محیطی در آموزش های مهندسی
محل انتشار: اولین کنفرانس بین المللی و چهارمین کنفرانس ملی آموزش مهندسی (با تکیه بر فن آوری های نوین یادگیری)
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 434
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICEEI01_063
تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1394
چکیده مقاله:
لئو تولستوی اندیشمند بزرگ روس (1828-1910) می گوید: اساسی ترین و سخت ترین مسئله دوست داشتن زندگی است. دوست داشتن زندگی حتی وقتی که رنج می بریم، زیرا زندگی همه چیز است. اگر از سقراط حکیم استعانت بگیریم که فرمود: من تنها یک چیز می دانم و آن این کههیچ نمی دانم. پژوهشگر این مقاله در صدد است تنها توجه مخاطبان را در پیشگری از تهدید زندگی به فاجعه جلب نماید. چرا که سال هاست برنامه ریزان استراتژیست اظهار می دارند اگر روند تخریب محیط زیست ادامه یابد چند دهه ی دیگر زندگی از کره زمین، این تنها قایق قابل زیست، رخت بر خواهد بست. به راستی حال کره ی زمین خوب نیست و به قول افلاطون: the whole is well, The part can never be well unless ملاحظه می فرماینید چه در ایران و چه در جهان با مسئله ای حیاتی مواجه هستیم و از آنجا که یادگیری حیاتی انسانی است. بشریت پس از اصلاح ساختارها و نیز پس از آنکه نهادها کار خود را دقیق و درست انجام دادند. در اقدامات پیشگیرانه چیزی جز آموزش در اختیار ندارد. یادآور می شود در سال های اخیر یونسکو متولی امر آموزش جهان یادگیری مادام العمر را جایگزین آموزش مادام العمر نموده است. چرا که در نظریات جدید دانش ساختنی است و نه انتقال دادنی و قهرمان میدان یادگیری یادگیرنده است. از این رو پژوهشگر قصد دارد در این مقاله ی تحلیلی- انتقادی اشاراتی به پیامدهای غلفت از آموزش فعال در نظام های آموزشی برخی جوامع انسانی نیز داشته باشد. در این مقاله ی تحلیلی- انتقادی با بهره گیری از روش کیفی و مصاحبه ی عمیق با هفت تن از صاحب نظران فعال در حوزه ی محیط زیست با استفاده از تکنیک دلفی پیشنهادات احیا کنندگان محیط زیست را در اختیار مخاطبان قرار خواهیم داد. تمام پروژه های عمرانی موضفند مسئول H.S.E داشته باشند که اخیراً به H.S.E.Q تبدیل شده است و پژوهشگر به مدت دو سال افتخار طراحی این برنامه را برای پروژه آزادراه قزوین- رشت در کارنامه ی خود دارد. اگر به نقطه ای رسیده این که حفظ محیط زیست که برای همگان است، مسئولیت همگان نیز هست. جز بهره مندی از روش های فعال آموزشی راهی پیش رو نداریم و اگر ضرورت ادغام آموزش های اثربخش در آموزش های مهندسی در دستور کار برنامه ریزان قرار نگیرد. شاهد تخریب روز افزون محیط زیست مام وطن خواهیم بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدصادق ذاکری
استادیار سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :