ارزیابی نقش آموزش خلاق در ایجاد آفرینشگری برای آموزش معماری ایران

آموزش معماری از موضوعات اساسی و مهم در امر رشد و تعالی معماری ایرانی می باشد. لذا در این مقوله بایستی ابتدا به پرورش ذهن و استعداد دانشجویان پرداخته و آنان را برای کسب مهارت و ایجاد دید و شناخت لازم در معماری، آماده نمود. یکی از موارد مهم در امر آموزش ایجاد خلاقیت و اندیشه خلاقانه در دانش آموختگان می باشد. خلاقیت فرآیندی است که موجب شکل گیری قوه ذهنی و تصور شده و نقش عمده ای در فرآیند آموزش معماری و به خصوص طراحی معماری برعهده دارد. این مقاله با هدف بررسی آموزش معماری در مراکز آموزشی و تأثیر آن در ایجاد خلاقیت به عنوان یکی از ارکان اصلی آموزش و حرفه معماری با روش تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و بررسی مستندات موجود، به نگارش درآمده است. همچنین نتایج حاصل، لزوم و نیاز مبرم به تدوین مبانی مربوط به آموزش معماری و آفرینش خلاقانه در فرآیند یادگیری مفاهیم معماری و توجه به رویکردهای اصلی و شیوه های پرورش خلاقیت و افرینشگری در معماری را بیش از پیش بیان می کند.