بررسی میزان بکارگیری فناوری های نوین آموزشی در امر تدریس و اثربخشی آن بر آموزش؛ مطالعه موردی اساتید دانشگاه پیام نور استان اصفهان

هدف از انجام این پژوهش، بررسی میزان بکارگیری فناوری های نوین آموزشی در امر تدریس و تأثیر آن بر آموزش دانشجویان می باشد. پژوهش از نوع توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق کلیه اساتید شاغل در دانشگاه پیام نور استان اصفهان می باشند که در نیمسال دوم 1394-1393 در این دانشگاه مشغول به تدریس بودند و تعداد آنها 300 نفر بودند. برای انتخاب افراد نمونه از روش طبقه بندی تصادفی استفاده گردید و حجم نمونه از طریق فرمول کوکران 170 نفر برآورد گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته ای بود که بر اساس مبانی نظری 4 مولفه و در 18 گویه، مقیاس لیکرت طراحی گردید. پایایی پرسشنامه با روش آلفای کرونباخ محاسبه و مقدار 0/82 به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد که میزان استفاده اساتید از فناوری های نوین آموزشی در امر تدریس، متوسط به پایین بوده است. استفاده از پاورپوینت در هنگام تدریس بیشترین و استفاده از رسانه های آموزشی صوتی و تصویری کمترین کاربرد را در هنگام تدریس داشته است. یافته های تحلیلی هم نشان داد که بین استفاده از فناوری های نوین آموزشی و اثربخشی آموزشی رابطه مستقیم و معنی داری وجود داشته است. بیشترین همبستگی مربوط به فناوری های آنلاین می باشد که 0/512 بوده است.

کلیدواژه ها:

فناوری های نوین آموزشی ، اثربخشی آموزش ، دانشگاه پیام نور اصفهان