بررسی فعالیت ضد باکتریایی اسانس زنیان Carum copticum بر کنترل رشد باکتری لیستریامونوسیتوژنز در محیط کشت آزمایشگاهی

باکتری لیستریامونوسیتوژنز به عنوان یکی از پاتوژن های مهم و نوظهور مواد غذایی می باشد که باعث بیماری در انسان و حیوان می گردد. استفاده از ترکیبات طبیعی گیاهی به جای آنتی بیوتیک ها در از بین بردن عوامل میکروبی امروزه مورد توجه اکثر محققین قرارگرفته است. از جمله این ترکیبات طبیعی اسانس زنیان می باشد که اثرات ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی آن در مطالعات مختلف به اثبات رسیده است. هدف از این مطالعه بررسی خواص ضد باکتریایی اسانس زنیان ایرانی بر علیه باکتری لیستریا مونوسیتوژنز در محیط کشت BHI می باشد. در این مطالعه ترکیبات شیمیایی اسانس زنیان با استفاده از دستگاه GC/MS مورد شناسایی قرار گرفت. حداقل غلظت مهارکنندگی اسانس MIC زنیان با استفاده از روش سری دو برابر رقت در محیط BHI براث (میکروبراث دایلوشن) تعیین گردید. از لوله ای که در آن رشد قابل مشاهده دیده نشد بر روی محیط کشت پالکام کشت داده و حداقل غلظت کشندگی MBC اسانس تعیین گردید. غلظت های اسانس مورد استفاده در این مطالعه از 0.004 تا 1% بود. کلیه آزمایشات در سه تکرار انجام شد. نتایج حاصل از آنالیز اسانس زنیان نشان داد که تیمول بیشترین ترکیب تشکیل دهنده اسانس می باشد که با بسیاری از مطالعات انجام شده مطابقت دارد. همچنین حداقل غلظت مهارکنندگی MIC و غلظت کشندگی MBC اسانس زنیان به ترتیب معادل 0.064 % و 0.125% تعیین گردید.

کلیدواژه ها:

حداقل غلظت مهار کنندگی MIC ، حداقل غلظت کشندگی MBC ، زنیان ، لیستریامونوسیتوژنز