استفاده از رویکرد دیمتل فازی جهت تعیین تأثیر گذاری عوامل مؤثر بر ریسک پروژه در شرکت مهندسان مشاور سازه

در قرن 21 مسائلی چون ریسک و مدیریت ریسک بسیار مطرح شده اند و توجه خاصی را به خود جلب نموده اند و با توجه به این که در مدیریت پروژه استفاده بهینه از منابع بسیار حائز اهمیت می باشد و از طرف دیگر به دلیل پیچیدگی های بسیار در مسائل کنترل پروژه که خود ناشی از وجود عدم قطعیت و به عبارت دیگر ریسک در پروژه ها می باشد توجه به عامل هایی که موجب عدم قطعیت و ریسک در پروژه ها می شوند الزام آور می باشد. همچنین ارتباط میان عوامل مؤثر بر ریسک پروژه ها نیز از جمله بعد هایی است که در شناخت ریسک پروژه ها بسیار مؤثر و مفید می باشد. در این مقاله در ابعاد اصلی ریسک پروژه در شرکت مهندسان مشاور سازه تعیین شده و سپس با استفاده از روش دیمتل به نحوه تأثیر گذاری و تأثیر پذیری این ابعاد بر روی یکدیگر پرداخته شده است و تأثیرگذارترین و تأثیر پذیرترین ابعاد تعیین می گردد. همچنین از آنجائیکه در محیط تصمیم ابهامات زیادی وجود دارد از منطق فازی و متغیرهای زبانی فازی در این راستا استفاده شده است. بر اساس نتایج بدست آمده از این مقاله 4 بعد مورد شناسائی قرار گرفتند که ابعاد عبارتند از: بیرونی، سازمانی، فنی و مدیریت پروژه و بعد بیرونی و سازمانی بر سه بعد دیگر تأثیر گذار بوده و ابعاد فنی و مدیریت پروژه تنها بر یک بعد تأثیر گذار می باشند. بهره برداران از نتایج این تحقیق می توانند جهت شناسایی و کاهش هرچه بیشتر ریسک ها استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

ریسک پروژه ، منطق فازی ، وابستگی ، شبکه ، دیمتل فازی