نماد پردازی در شعرکلاسیک و معاصر فارسی

اندیشه جستجوگر آدمی همواره در تلاش بوده که از پس همه اشیاء و جانداران مفهومی فراتر قرار دهد. نمادها دنیایی پر رمز و راز و پنجره هایی به افقی گسترده از برداشتها و تجربیات مختلف انسانی هستند.هدف از نگارش این مقاله تحلیل و بررسی نمادو نمادپردازی در اشعار کلاسیک فارسی و معاصر می باشد. در این مقاله به نماد و نمادگرایی، نماد در شعر کلاسیک فارسی، نخستین نمادها در شعر فارسی، تأثیر نمادگرایی فرانسه بر شاعران اروپایی و فارسی و نیز بحثی کوتاه درباره نیما و آغاز نمادگرایی نوین در شعر وی و علت توجه شاعران نیمایی به نماد، انواع نمادها در شعر شاعران نیمایی و خاستگاه نمادپرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

نماد ، نمادگرایی ، نماد در شعر کلاسیک فارسی و شعر نیمایی ،