بررسی افسردگی در افراد مبتلا به پیرگوشی مراجعه کننده به کلینیک های شنوایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان سال 1393

اختلال شنوایی شایعترین نقص حسی در جمعیتهای انسانی می باشد و فرآیند پیری و تغییرات همراه آن بر شنوایی افراد تاثیر می گذارد. کمشنوایی می تواند در افراد موجب ناتوانی در تفسیر صداهای گفتاری، کاهش توانایی در برقراری ارتباط ، کناره گیری از اجتماع و ننگ وسرشکستگی فرد شود که نهایتا مجموعه این عوامل امکان ایجاد اختلالات روحی روانی در فرد از جمله افسردگی را بوجود می آورند. تحقیقات اخیردر ایران نشان داده است که پیرگوشی نسبت به گذشته با سرعت بیشتر و در سنین کمتری اتفاق می افتد بنابراین درصدد برآمدیم که تحقیقی درمورد بررسی میزان افسردگی در افراد سالمند مبتلا به پیرگوشی مراجعه کننده به کلینیک های شنوایی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهاندرسال 1393 با اهداف تعیین مشخصات فردی افراد مبتلا به پیرگوشی ،تعیین درصد افسردگی و تعیین رابطه بین مشخصات فردی با افسردگی درواحدهای مورد پژوهش انجام دهیم با این امید که بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق بتوان با دید وسیع تری در جهت رفع مشکلات اینقشر اقدام نمود.برای بررسی افسردگی در واحدهای مورد پژوهش از پرسشنامه 21 سوالی افسردگی بک II استفاده گردید که نمرات 0 - 13 حداقلافسردگی, 14 - 19 افسردگی خفیف, 20 - 28 افسردگی متوسط و 29 - 63 افسردگی شدید را نشان می دهند.تعداد نمونه در این پژوهش 35 نفر میباشد.براساس نتایج پژوهش حدود 8,6 % حداقل افسردگی, 14,3 % افسردگی خفیف, 20,0 % افسردگی متوسط و 57,1 % افسردگی شدید داشتند. درروند توانبخشی شنوایی سالمندان , به مشکلات روحی نیز باید توجه نمودو بااستفاده از پرسشنامه های معتبر, افسردگی این افراد شناسایی شودزیراممکن است که در صورت وجود افسردگی، سالمندان مشکلاتی در پذیرش و استفاده مناسب از وسایل کمک شنیداری داشته باشند لذا درمانهایروانشناسی و روانپزشکی به طور همزمان می تواند نقش موثری در افزایش موفقیت توانبخشی داشته باشد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، سالمندان ، پیرگوشی ، ارزیابی شنوایی ، پرسشنامه افسردگی بک II