برنامه ریزی استراتژیک در محیط های ناپایدار

با توجه به کوتاهتر شدن طول عمر محصولات، تغییرات روز افزون و متنوع فناوری، تقاضاهای متنوع مشتریان با شدت رقابت در بازار و عوامل این چنین، محیط های مختلف سازمانی و بازاری نه تنها در حال حرکت به سمت ثبات نیستند بلکه دچار تنش ها و تغییرات گوناگونی میشوند. طبیعت ناپایدار و زودگذر محیط، در مواجهه با مخاطرات و ریسکهای کسب و کار الکترونیکی، چالشی ر ا رای سازمانهایی ایجاد می کند که میکوشند استراتژیها را فرمول بندی و پیاده سازی کرده و برای پیش بینی و واکنش در قبال تغییرات سریع این محیط به اندازه کافی منعطف باشند. از اینرو، اتخاذ استراتژی در محیط های ناپایدار با رویکردهای سنتی در شرایط مطمئن و باثبات تمایز دارد. برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک از مهمترین ارکان سیستمهای مدیریت در یک سازمان است؛ مدیریت راهبردی هنر و علم تدوین، اجرا و ارزیابی تصمیمات و وظایف چندگانه ای است که سازمان را قادر میسازد به مقاصد خود دست یابد. استفاده صحیح و مؤثر از برنامه ریزی و مدیریت استراتژیک به عنوان مهمترین ارکان سیستمهای مدیریت و همچنین به لحاظ نقش پیش گیرنده آن، اثربخشی مثبتی بر کنترل مشخصه های فنی و غیرفنی در تمام سطوح و در نهایت بر نتایج نهایی و برایندهای سازمان خواهد داشت. این نوشتار درصدد است که به این سوال حائز اهمیت که چگونه می توان برنامه ریزی استراتژیک مناسبی در راستای محیط های ناپایدار ارائه کرد؟، پاسخ دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی استراتژیک ، محیط های ناپایدار ،