نقش رژیم غذایی مکمل و دارو در درمان اختلال کمبود توجه و بیش فعالی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 637

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICMHCONF01_233

تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1394

چکیده مقاله:

هدف این مقاله فراهم ساختن مرور و نظری جامع در ارتباط با ADHD و بررسی اثر دارو و رژیم غذایی مکمل برای درمان است. درماندارویی و نوروفیدبک، برابر هم اثرگذارند و روش درمان ترکیبی نوروفیدبک به همراه ریتالین موثرتر از هر روش به تنهایی است. تجویزملاتونین در کنار ریتالین با اصلاح اختلال چرخه خواب- بیداری می تواند عوارض کم خوابی ریتالین را کاهش دهد. ریتالین بر روی کم توجهی موثرتر از ممانتین است ولی اثرشان روی بیش فعالی مشابه است. عوارض دارویی دالکستین در مقایسه با ریتالین بیشتر قابلتحمل می باشد ولی میانگین نمره ADHD Rating Scale ، پس از درمان، مشابه بود. به کارگیری بوپروپیون در درمان و کنترلعلایم ADHD مورد شک و تردید است. هر دو داروی ریسپریدون و آریپیپرازول در درمان ADHD در سنین 3 تا 6 سال مؤثر بوده وبخوبی تحمل شدند و تفاوتی بین دو دارو از نظر میزان کارایی وجود نداشت. رژیم غذایی بسیار اثرگذار است به خصوص زمانی که درماندارویی شکست خورده و بیمار یا والدینش این نوع درمان را ترجیح بدهند. در رژیم سلامت، باید هرچه باعث برانگیخته شدن ADHDمی شود، با هر چه اثر منفی بر این اختلال ندارد جایگزین شود . چون رژیم های سلامت، بیشتر زمانبر و هزینه بر هستند، نیازمند آگاهیدادن به والدین می باشیم. رژیم مناسب،رژیمی است با محدودیت مواد قندی و شکر ، فاقد هر گونه نگهدارنده و افزودنی شیمیایی و موادآلرژیزا ،دربرگیرندهی مکمل های اسیدهای چرب، سرشار از فیبر، فولات و اسیدهای چرب امگا - 3. رژیم غذایی با الگوی غربی یعنی پراز چربی و شکر و قند تصفیه شده، یک رژیم محرک و نامناسب است. الگوی غذایی شیرین و غذاهای آماده با افزایش شیوع ADHD درکودکان ایرانی رابطه دارد اما باید تاثیر رژیم غذایی در جوامع گوناگون سنجیده شود و احتمال آن می رود که نتایج مفیدی بدست آید.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

نفیسه حشمتی مولائی

کارشناس مهندسی شیمی از دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال و دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشکده غیردولتی غیرانتفاعی رفاه

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • گنجی، مهدی. (1392). آسیب شناسی روانی بر اساس .DSM-5 تهران:نشر ...
  • لیلا آزاد بخت، سید محمد حسین روحانی، احمد اسماعیل زاده.(1391). ...
  • الهام شیرازی(استادیار دانشگاه علوم پزشکی ایران)، جواد علاقبند راد(استادیار دانشگاه ...
  • غزاله زرگری نژاد(کارشناس ارشد روان شناسی بالینی)، رخساره یکه یزدان ...
  • مرجان علیرضایی مطلق، جواد علاقبندراد، علیرضا مرادی.(1381).حافظه کلامی و بصری ...
  • سیدعلی مصطفوی، دکترمحمدرضامحمد ی، دکترسیدعلی کشاورز، دکترشاهین آخوندزاده، دکترمحمد اشراقیان، ...
  • سیدمحمدرضا صدرعاملی، مژگان کاراحمدی، محمدمسعود ازهر، نوید کلینی، فرناز فرشیدفر ...
  • کتایون رازجویان (استادیار دانشگاه شهید بهشتی تهران)، آرش دانش (رزیدنت ...
  • محمد رضا محمدی، رزیتا جلیلیان. (1392). بررسی اثربخشی و عوارض ...
  • حسین واحدی, یداله زرگر, مهناز مهرابی زاده هنرمند, ایران داودی.(1393). ...
  • سلیمان محمدزاده، محمد رضا محمدی، شاهین اخوندزاده. (1392). مقایسه اثر ...
  • حمید یعقوبی، علیرضا جزایری، کتایون خوشابی، بهروز دولتشاهی، زهرا نیکنام. ...
  • Millichap J.gordon, & Yee Michelle M. (20 15).The Diet Factor ...
  • نمایش کامل مراجع