حقوق شهروندی در آموزش و پرورش

یکی از زمینه هایی که به ویژه در دهه اخیر در بسیاری از مجامع علمی بین المللی در زمینه تعلیم و تربیت از جایگاه ویژهایبرخوردار شده است و دامنه مباحثات و پژوهش ها در آن بطور فزایندهای در حال گسترش می باشد، مقوله تربیت شهروندیاست. بیگمان می توان گفت که فلسفه تشکیل هر نهاد یا سازمانی پاسخگویی به نیاز یا نیازهای معینی است و نظام آموزش وپرورش نیز از آن رو شکل یافته و قوام گرفته است که شهروندانی مؤثر و مطلوب را متناسب با نیازها و ارزش های اجتماعیتربیت و تحویل جامعه نماید. این نهاد بیش از هر چیز وظیفه تربیت و آماده کردن نسل جدید را برای جامعه امروز برعهدهدارد و هدف آن نیز این است که افرادی را که می خواهند در جامعه زندگی کنند، با اصول، قواعد، ارزش ها و هنجارهایاجتماعی مورد نیاز ان جامعه آشنا کند البته نه ان طوری که کاملاً خود را با آن منطبق و سازگا کنند بلکه به گونه ای کهباید بتوانند به شناخت جدیدی در فرهنگ خود برسند. پس انتظار عموم از آموزش و پرورش در مرحله اول، این است کهدانش آموزان را به گونه ای تربیت نمایند که درست در جامعه زندگی کرده و کار مناسب و ارتباط خوبی با مردم داشته باشندو نیز بتوانند مناسبت های اجتماعی را درست سازماندهی کنند، هنجارشکنی نکنند به نوعی که نه حق خود فرد ضایع شود ونه حقوق دیگر افراد جامعه نقض شود.

کلیدواژه ها:

اموزش و پرورش ، تربیت ، حقوق شهروندی ، شهروند