تاثیر قصه گویی برمشکلات رفتاری (پرخاشگری، گوشه گیری) کودکان پیش دبستانی

هدف پژوهش حاضربررسی تاثیرقصه گویی برمشکلات رفتاری کودکان 5-6 ساله پیش دبستانی شهراهواز درسال 92-93 بود. نمونه تحقیق شامل 28 کودک (14 تا درگروه آزمایش و14 تا درگروه گواه) بود. که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. طرح پژوهش از نوع تجربی پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه مشکلات رفتاری شهیم (فرم معلم) کودکان پیش دبستانی بود. پس از گزینش گروه ها از گروه آزمایش و گواه پیش آزمون به عمل آمد. سپس گروه آزمایش در معرض متغیر مستقل (قصه گویی) به مدت 12 جلسه، هرجلسه 45 دقیقه اجرا گردید. و کودکان گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکردند بعد ازپایان مداخله از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. سپس بعد از یک ماه پیگیری به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد، قصه گویی برمشکلات رفتاری (پرخاشگری، گوشه گیری) کودکان گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه تاثیر داشته است واین تاثیر بعد از یک ماه پیگیری نیز پایدار بود.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، مشکلات رفتاری ، پرخاشگری ، گوشه گیری ، کودکان پیش دبستانی