سطح بندی توسعه یافتگی دهستان های شهرستان بهشهر با استفاده از مدل ویکور

بررسی و شناخت وضعیت مناطق و قابلیت ها و کاستی آن در برنامه ریزی منطق های اهمیت ویژه ای دارد چرا که آگاهی از نقاط قوت و ضعف موجود به ارائه طرح ها و برنامه ریزی مناسب در تمام زمینه ها کمک شایانی می نماید. شناسایی وضعیت موجود دهستان ها از لحاظ توسعه و موقعیت هر یک در مقایسه با دیگری میتواند اولین مرحله در برنامه ریزی برای رفع نابرابری و عدم تعادل محسوب شود. براین اساس با روش توصیفی- تحلیلی و کمی، وضعیت دهستانهای شهرستان بهشهر به لحاظ شاخص های آموزشی، زیربنایی- زیرساختی، بهداشتی- درمانی، رفاهی و ارتباطی، با استفاده از سالنامه ی آماری 1394 استان مازندران، مورد مطالعه قرار گرفته است. لیل دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS و مدل ویکور و نرمافزار Exell انجام شده است. جهت سطح بندی داده ها از روش تحلیل خوشه ای استفاده گردیده است. نمایش توزیع سطوح برخورداری دهستان های شهرستان بهشهر با نرم افزار Arc Gis انجام گرفته است. نتایج پژوهش می دهد که بین دهستان های شهرستان بهشهر شکاف و نابرابری زیادی است بگونه ای که دهستان میان کاله و کوهستان با امتیاز 004/ 0 و 405/ 1به عنوان برخوردارترین و دهستان های پنج هزار و شهدا به ترتیب به عنوان دهستان های نیمه محروم شناخته شده اند.

کلیدواژه ها:

شاخص های توسعه یافتگی ، مدل وبکور ، تحلیل خوشه ای ، دهستان های شهرستان بهشهر