مکانیابی پارکینگ های طبقاتی با در نظر گرفتن رفتار رانندگان در یافتن فضای پارک – مطالعه موردی: شهر مقدس مشهد

در مطالعات پارکینگ عموماً برای محاسبه ظرفیت، تقاضا و مکان یابی پارکینگ ها میزان وسیله-ساعتپارک شده به عنوان شاخص انتخاب میشود. یک مشکل اساسی در انتخاب چنین شاخصی برایمکان یابی پارکینگ مد نظر قرار ندادن اشغال همزمان پارکینگها است. این مقاله به دنبال ارائه مدلیبرای مکانیابی پارکینگهای طبقاتی (غیرحاشیهای) است که بتواند با در نظر گرفتن تقاضا دینامیکبه صورت پویا (دینامیک) و نیز رفتار واقعی مسافران در جستجوی فضای مناسب برای پارک، مشکل(یا فرض ساده کننده) مذکور را مرتفع سازد. همچنین، در مدل ارائه شده شاخصهایی نظیر مسافتپیاده روی از محل پارک تا مقصد نهایی را در نظر گرفته شده است. تابع هدف مدل غیرخطی ارائه شدههزینه احداث پارکینگ طبقاتی (شامل هزینه تملک زمین و هزینه احداث به ازای هر طبقه) را حداقلمی کند، و محدودیت اصلی مدل تحت پوشش قرار گرفتن حداقل درصد مشخصی از کل تقاضای هرنقطه تقاضا در کل روز یا دورههای مشخصی از روز است. نتایج بکارگیری این مدل برای شهر مقدسمشهد نشان میدهد که میتوان از آن در مسائل واقعی بزرگ استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

مکان یابی ، پارکینگ طبقاتی ، بهینه سازی غیرخطی ، رفتار رانندگان ، جستجوی پارکینگ