تاثیر یک دوره برنامه تمرینی پیلاتس بر عوامل سلامت جسمانی، ذهنی و اجتماعی مرتبط با زنان سالمندان

بهداشت روانی که از پدید ه های قرن حاضر است یعنی تأمین و حفظ سلامت روانی فرد و اجتماع به نحوی که فرد بتواند فعالیت روزمره خودرا به خوبی انجام داده و با اطرافیان و محیط خود رابطه مناسب و منطقی برقرار نماید. بنابراین هدف از تحقیق حاضر تاثیر یک دوره برنامهتمرینی پیلاتس بر عوامل سلامت جسمانی، ذهنی و اجتماعی مرتبط با زنان سالمندان بود. این تحقیق از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون_ پس آزمون است. شرکت کنندگان در این تحقیق 30 زن سالمند با محدود سنی 62 تا 75 سال بودند که در سال 1393 به مرکز توانبخشیجامع سالمندان فرهیختگان و سرای زندگی استان فارس (شهرستان شیراز) مراجعه کردند. که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی و کنترلتقسیم شدند. به منظور ارزیابی عوامل سلامت جسمانی، آزمون 10 متر راه رفتن، آزمون 5 مرتبه بلند شدن از روی صندلی، آزمون زمانداربرخاستن و برگشت و آزمون دسترسی عملکردی و برای سنجش عوامل سلامت ذهنی از فرم کوتاه افسردگی سالمندان و حافظه بالینی وکسلراستفاده شد. همچنین برای ارزیابی عوامل سلامت اجتماعی، از پرسشنامه های کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. سپس گروهتجربی به مدت 8 هفته تمرینات پیلاتس که به صورت 3 جلسه در هفته انجام می گرفت، که هر جلسه به مدت یک ساعت به طول میانجامید. گروه کنترل در دوره تمرینات به فعالیت های روزانه خود پرداختند. پس از اتمام تمرینات از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد.تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از تحلیل کواریانس در سطح معنی داری P<0/05 با کمک نرم افزار SPSS (نسخه 18) انجام شد. یافته هانشان داد که بین دو گروه تجربی و کنترل در میزان افسردگی، در خرده مقیاس های آزمون حافظه بالینی وکسلر، کیفیت زندگی و نیز عواملجسمانی اختلاف معناداری وجود داشت. بنابراین، ورزش پیلاتس ممکن است یک ابزار مفید برای کمک به افراد سالمند در جهت افزایشسلامت جسمانی و ذهنی و اجتماعی آنها باشد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، تمرینات پیلاتس ، سالمند ، کارکرد شناختی ، کیفیت زندگی