تاثیر یک جلسه تمرین شدید هوازی بر پپتید ناتریورتیک دهلیزی زنان چاق

مقدمه: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر یک جلسه تمرین شدید هوازی دوچرخه کارسنج بر پپتید ناتریورتیک دهلیزی در زنان چاق غیرفعال بود. روش ها: آزمودنی ها شامل 91 نفر از بانوان چاق شهر آمل با میانگین سن (3/3±27/94)، وزن (7/28±88/13 کیلوگرم)، قد (4/91±163 سانتیمتر)، 32/96±3/13)BMI کیلوگرم بر متر مربع) بودند که پس از همسان سازی، در دو گروه تمرین شدید (n=9) و گروه کنترل (n=10) قرار گرفتند. برنامه تمرینی گروه تجربی یک جلسه تمرین شدید هوازی با دوچرخه کارسنج با شدت 25 وات به مدت 20 دقیقه بود که در هر دو دقیقه 25 وات به شدت تمرین افزوده شد و تا سر حد واماندگی هر آزمودنیبه طول انجامید. نمونه گیری خون آزمودنی ها بعد از 12 ساعت ناشتایی قبل از شروع تمرین و بلافاصله بعد از اتمام پروتکل تمرینی انجامشد. از روش الایزا برای اندازه گیری نمونه ها استفاده شد و برای تجزیه و تحلیل دادهها از آنالیز واریانس با اندازه گیری مکرر استفاده گردید.نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، یک جلسه تمرین شدید هوازی تا سر حد واماندگی باعث افزایش معنی دار سطوح پلاسمایی پپتیدناتریورتیک دهلیزی زنان چاق شد (p=0/006). بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر یک جلسه تمرین شدید هوازیباعث افزایش معنادار در سطوح پپتید ناتریورتیک دهلیزی می گردد و به دلیل رابطه ی مستقیم چاقی با فشارخون و بیماریهای قلبی-عروقی احتمالاً تأثیرات سودمند فعالیت بدنی در افراد چاق به واسطه تغییر در این شاخص ها باشد .