ارزیابی نقش توسعه های شهری جدید در ایجاد بافت های فرسوده

بافت های فرسوده شهری در اکثر شهر ها به دلیل تاریخی بودنشان نقاط مهم شهری می باشند. نقاطی که تعریف کننده هویت و فرهنگ این شهر ها می باشند .در کشور ایران به دلیل وجود شهرهایی با بافت قدیمی مداخله در بافت های فرسوده به شکل مدرن آن از چند دهه پیش در حال انجام می باشد .در دسته بندی مداخلات در بافت های فرسوده شهری مخصوصا در ایران، این کلمات هستند که نقش قالب را مخصوصا در مطالعات و نه در اجرا و پیاده کردن پروژه های احیاء بر عهده دارند. به این ترتیب که در اکثر مطالعات بدون آنکه به ریشه، سابقه و واکنش بیرونی اصطلاحات شهرسازانه مرمت و احیاء اندیشیده شود، این نمونه از واژگان در مطالعات آورده شده در حالی که در نهایت روش های مداخله از جنسی ورای این نمونه های مطالعاتی است .عوامل فرسودگی شامل هجوم جمعیت به سمت شهرها و گرایش روزافزون شهرنشینی ، طرح ها و برنامه های توسعه شهری ناکارآمد ، مداخلات و طرح های بهسازی و نوسازی سطیی ، ایجاد اختلا طققاتی و نابرابری ها در شهر، پیشی گرفتن شهرنشینی نسقت به شهرسازی و ایجاد مناطق زیستی ناکارا و عدم ایجاد زیرساخت های مناسب برای پروژه ها و طرح ها است .در این مقاله به وسیله ی تیلیل مقانی نظری به تاثیر فراوان توسعه شهری جدید بر روی بافتهای فرسوده از طریق توسعههای نامتوازن و ناموزون و به دنقال آن ایجاد مناطق فرسوده از لیاظ کالقدی و اجتماعی و همچنین اقتصادی اشاره شده است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، توسعه ی شهری ، عوامل فرسودگی ، ویژگی های فرسودگی ، بافت فرسوده نو