ارائه یک معماری بهینه برای الگوریتم های تقلیدی

الگوریتم های تقلیدی به عنوان یک استراتژی ترکیب، از جمله متدهای هوشمند بهینه سازی در فرایند حل مسأله می باشند . کارایی این الگوریتم ها به ساختار و ماهیت عملگر تقلید مورد استفاده در آن وابسته می باشد. در این مقاله تاثیر به کارگیری انواع مختلف عملگرهای تقلید در کارایی و زمان اجرای الگوریتم های ژنتیک تقلیدی مورد بررسی قرار گرفته و ساختاری بهینه برای یک عملگر تقلید رائه شده است. در عملگر پیشنهادی با جلوگیری از تکرار های اضافی و همچنین کاهش تدریجی نرخ تقلید، زمان لازم برای اجرای الگوریتم به صورت چشم گیری کاهش می یابد . برای اعتبار سنجی راه کار پیشنهادی شبیه سازی هایی صورت گرفته است. نتایج حاصل از این شبیه سازی ها نشان می دهد که استفاده از عملگر تقلید پیشنهادی سبب می گردد تا الگوریتم پاسخ های به مراتب مطلوب تری را نسبت به سایر معماری های متداول الگوریت مهای تقلیدی نتیجه دهند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم های تقلیدی ، عملگر تقلید ، الگوریتم های ژنتیک ، بهینه سازی هوشمند ، جستجوی محلی ، تپه نوردی