نقش روش های آموزشی ترویجی در بکارگیری روش های کشاورزی پایدار توسط گندمکاران شهرستان رامیان در سال زراعی 93-94

این پژوهش با هدف بررسی نقش روش های آموزشی ترویجی در بکارگیری روشهای کشاورزی پایدار توسط گندمکاران شهرستان رامیان انجام گرفت.از آنجایی که شهرستان رامیان به عنوان یکی از مناطق مهم کشاورزی استان گلستان به شمار می رود لذا ضرورت انجام این تحقیق بدیهی به نظر می رسد .جامعه آماری این تحقیق،شامل 3069 نفر از گندمکاران شهرستان رامیان می باشد که تعداد 122 نفر از آنها با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و از طریق فرمول کوکران بهعنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسش نامه است که از طریق مصاحبه تکمیل گردید.روایی این پرسش نامه بااستفاده از نظرات متخصصان و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای تمامی قسمتهای پرسش نامه بین 73 تا 92 درصد با استفاده از نرم افزار 16 spssمورد تأیید قرار گرفت.نتایج تحقیق حاکی از آن است که از بین روشهای انفرادی روش ملاقات در خانه و مزرعه و از بین روشهای گروهی روش نمایش عملی و از بین روش های انبوهی روش استفاده از تلویزیوندارای اولویت می باشند.نتایج حاصل از ضریب همبستگی بین متغیرها نشان می دهد که بین ر وش های آموزشی هایانفرادی و روش های گروهی و روش های انبوهی و جنسیت میزان تحصیلات و شغل اصلی و درآمد و شرکت در کلاسهای ترویجی و میزان استفاده از کانال های ارتباطی و نوع مالکیت زمین و بکارگیری روش های کشاورزی پایدار رابطهمثبت و معنی دار وجود دارد و بین بکارگیری روشهای کشاورزی و سن و سابقه کاشت رابطه ای تشخیص داده نشد.

کلیدواژه ها:

روش های آموزشی ترویجی ، کشاورزی پایدار ، گندم کاران ، شهرستان رامیان