امنیت درفضاهای شهری باتاکید برپارکهای شهری ازدیدگاه روانشناسی محیطی موردمطالعاتی: پارک پردیسان شهرتهران

فضاهای سبز شهری، به عنوان یکی از فضاهای عمومی ، نقش بسزایی در ایجاد تعاملات اجتماعی در شهرهای ایرانی دارند، از اینرو بیش از هر محیط جمعی دیگر نیازمند امنیت می باشند چرا که کمبود امنیت در این فضاها به کاهش مطلوبیت عملکردی آن ها می انجامد، که این امر خود می تواند سرچشمه ی بسیاری از معضلات بعدی در فضاهای شهری باشد. به همین دلیل نقش و تاثیر انکار ناپذیر عوامل کالبدی در القای حس آرامش به افراد باید در حوزه طراحی و برنامه ریزی بیشتر مورد توجه قرار گیرد. پژوهش حاضر با توجه به موضوع اشاره شده در بالا در تلاش برای تبیین ابعاد عوامل کالبدی تاثیرگذار در راستای ارتقای حس امنیت بوده و برای این منظور قلمرو مطالعاتی خود را محدود به پارک پردیسان به عنوان مورد مطالعاتی نموده است. ماهیت پژوهش کمی بوده و پرسشنامه ها با کمک نرم افزار AMOS جهت تحلیل ابعاد کالبدی مورد استفاده قرار گرفته اند. پس از آزمون مقدماتی، مدل مفهومی از دو دیدگاه اندازه و فرم فضا مورد بررسی واقع شد که با در نظر گرفتن سطح معناداری و ملاک های خوبی و بدی برازش مدل، دارای بار عاملی قابل قبول بودند که میزان تاثیرگذاری هر یک از آنها به ترتیب 31/0 و 86/0 می باشند. در پایان مقاله به ارائه پیشنهادهایی جهت ارتقای حس امنیت در فضا نموده که می تواند برای برنامه ریزان و طراحان شهری، معماران منظر و مدیریت شهری مورد استفاده و بهره برداری قرار گیرد

کلیدواژه ها:

ارتقاحس امنیت ، پارک های شهری ، عوامل کالبدی ، طراحی و برنامه ریزی شهری ، تهران