اولویت بندی معیار های توسعه گردشگری جهت مدیریت اکوتوریسم در شهرهای تاریخی-فرهنگی با استفاده از تکنیک تاپسیس (مطالعه موردی: شهرستان نیشابور)

در این پژوهش اولویت بندی معیارهای توسعه گردشگری جهت مدیریت اکوتوریسم در شهرهای تاریخی-فرهنگی با استفاده از تکنیک تاپسیس مورد تحقیق قرار گرفت. جامعه ی آماری که تحقیق بر روی آن انجام شد بازدیدکنندگان از جاذبه های طبیعی شهرستان نیشابور می باشند. تحقیق حاضر ازنظر هدف جزو تحقیقات کاربردی بوده و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات و داده ها توصیفی می باشد. از سوی دیگر به این دلیل که محقق با استفاده از نمونه گیری اقدام به جمع آوری داده ها نموده و با استفاده از روش های تحلیل آماری، داده ها را تحلیل و نتایج را به جامعه تعمیم داده است. جزء تحقیقات پیمایشی به حساب می آید. در بررسی صورت گرفته در این پژوهش جاذبه های طبیعی ذیل به ترتیب از نظر گردشگران برای توسعه ی اکورتوریسم منطقه به ترتیب مشخص و ممتاز می باشد: 1-معدن فیروزه2-قله بینالود3-جنگل درختان ارس و روستاهای نیشابور4-غار ابراهیم ادهم5-منطقه ی شکار ممنوع رئیسی منطقه ی برف ریز و باغ ها و عمارات نیشابور6- پناهگاه حیات وحش حیدری به طور کلی نتایج نشان می دهد که سطح بندی جاذبه ها می تواند باعث حفظ و توسعه ی مناطق بشود، همچنین منطقه ی مورد نظر با مشکلات مدیریتی و عدم برنامه ریزی صحیح روبه رو است. شهرستان نیشابور دارای جاذبه های اکوتوریستی فراوانی است وبا اینکه این شهرستان دارای جاذبه های تاریخی-فرهنگی است و این جاذبه ها دلیل اصلی سفر به منطقه است ولی وجود جاذبه های طبیعی نیز می تواند گردشگران زیادی را وارد منطقه ی مورد مطالعه نماید.

کلیدواژه ها:

مدیریت اکوتوریسم ، تکنیک تاپسیس ، نیشابور