اولویت بندی مناطق نمونه گردشگری ایران با استفاده از روش های تصمیم گیری چند معیاره

پیشرفتها در ارتباطات و فناوری حمل و نقل منجر به افزایش دسترسی به مقاصد دور سابق به نحوی بی سابقه گردیده است. مراکز گردشگری استراتژیهای جدیدی برای افزایش سهمشان در این بازار در حال رشد دارند. آژانس های مسافرتی تبلیغاتی را برای حفظ مشتریان موجود و همچنین جذب مشتریان جدید به عمل میاورند. با توجه به اینکه مشتریان گزینههای زیادی را برای انتخاب دارند، بنابراین باید استراتژیهای مناسبی در راستای ترغیب و اقناع مشتریان در طول فرایند تصمیم گیری آنها توسعه یابد. پژوهش حاضر از نظر هدف، از جمله تحقیقات کاربردی، و از نظر جمع آوری داده ها، از نوع پیمایشی می باشد که داده های حاصل از مطالعات میدانی و پرسشنامه ها از طریق خبرگان و کارشناسان آژانسهای مسافرتی توسط روشهای متعارف تصمیم گیری چند معیاره با بهرهگیری از روش AHP و TOPSIS استفاده شد. هدف از بهرهگیری از روش تلفیقی TOPSIS و AHP توجه به اولویت بندی با توجه به معیارهای مورد نظر مکانیابی چه از لحاظ کمی و کیفی و چه از لحاظ تفاوت در ارزش و اعتبار شاخصها در اولویت بندی ۵ شهر پر اهمیت از لحاظ توریستی در ایران بوده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که شهر تبریز با میزان 0.7087=CC5 نزدیکی نسبی بیشتری به وضعیت ایده آل را دارا است و مناطق نمونه گردشگری شیراز با میزان 0.4800=CC2 و همدان با میزان 0.4794=CC4 در سطح خوب منطقه نمونه گردشگری و شهر مشهد با میزان 2 0.475=Cc1 در سطح ضعیفی از این ارزیابی قرار دارد.

کلیدواژه ها:

اولویت بندی مناطق گردشگری ، TOPSIS ، AHP ، مناطق نمونه گردشگری ایران