روند استفاده از متریکهای سیمای سرزمین به عنوان شاخص سیمای سرزمین در ایران

این مقاله مروری بر روند استفاده از متریکهای سیمای سرزمین برای: تغییرات پوشش/کاربری زمین، توابع زیستگاه(تنوع زیستی، زیستگاه)، توابع تنظیمسیمای سرزمین( کنترل اتش و کنترل اقلیم خرد ) میباشد. ما مقالات منتشر شده در مجلات علمیپژوهشی در ایران را از سال 1380 تا 1393 موردبررسی قرار دادیم. تجزیه و تحلیل ما نشان داد که در ایران فقط روی تغییرات پوشش/کاربری زمین مطالعه شده است و این مطالعات در طول زمان یکCA, روند افزایشی را داشته است و برای مطالعه این تغییرات از تصاویر ماهواره ای و همچنین متریکهای سیمای سرزمین از جمله: متریکهایMNN, MPS, NP, PRIM, SHAPE, LPI, PLAND, ED, MSI, PROX, SHADI, CONTAG,TE, SDI, MPFD,استفاده شده است. در اکثر مطالعات افزایش بی رویه مناطق شهری، کاهش و ازهم گسیختگی مناطق طبیعی مشاهده میشود که به PD,MESHدلیل نفوذ انسانها و افزایش زیر ساختهای انسانی در مناطق طبیعی میباشد.

کلیدواژه ها:

متریکهای سیمای سرزمین ، پوشش/کاربری اراضی ، توابع سیمای سرزمین