سنجش میزان رضایت کاربران از فضای معماری داخلی مساجد شهر تبریز و ارائه قوانین معماری در راستای ارتقاء میزان رضایت کاربران از فضای داخلی مسجد

در این پژوهش موضوع رضایت کاربران از فضای معماری داخلی مساجد شهر تبریز مورد بررسی تجربی قرار گرفته است. ضرورت طرح مسئله تناسب فرم و عملکرد معماری و روابط فضایی و احساس رضایتمندی کاربران در آن می باشد. این مولفه ها مهمترین عوامل درک تفاوت میان مساجد معاصر و سنتی در خصوص رضایت کاربران باشد. برای پژوهش از تحقیق موردی استفاده شده که به مقایسه رضایت مردم از مساجد سنتی و معاصر شهر تبریز می پردازد. بررسی معماری داخلی مسجد به تفکیک دوتیپ سنتی و جدید با طرحهای سنتی در جهت تعیین رضایت کاربران از فضای معماری داخلی مساجد با انتخاب 6 مسجد، 3 نمونه سنتی و 3 نمونه جدید با طرحهای سنتی به روش پرسشنامه ای انجام گردید. 3 گروه پاسخ دهنده جوانان، پیران و دانشجویان به منظور سنجش مورد استفاده قرار گرفته اند. برای تحلیل و مقایسه نمونه های انتخاب شده، از مطالعه پیمایشی با پرسشنامه استفاده شد و سؤالاتی درباره ویژگیهای کالبدی، نشانه ها، تزئینات، کاشی کاری ها، کتیبه ها و مفهوم مسجد، ارتباط نمازگزاران با مسجد، عوامل هویت مندی و زیبایی مسجد، فعالیت های مردم و رضایتمندی آنها مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای جنسیت، میزان تحصیلات و سن نمازگزاران عوامل مهمی در بررسی این پژوهش نبودند، ولی چگونگی ارتباط نمازگزاران با مسجد، هویت فضایی مسجد و رضایتمندی مردم از عوامل مهم تأثیرگذار برحس مردم نسبت به این مساجد است. از نظر استفاده کنندگان نشانه های کالبدی، طرح معماری و فعالیتها شاخص های معرف مسجد بوده و طرح معماری به عنوان مهمترین عامل هویتی مسجد است. همچنین پژوهش نشان می دهد که طراحی مناسب مساجد از جهت ابعاد و تناسبات، فرم، بافت و روابط فضائی به عنوان مهمترین ویژگیهای کالبدی، عوامل مهمی در تشخص مسجد هستند .

کلیدواژه ها:

کاربران ، معماری داخلی ، مساجد ، شهر تبریز ، قوانین