بررسی تزیینات معماری اسلامی در گنبدهای مراغه (گنبد سرخ،گنبد کبود،گنبدغفاریه)

یکی از مظاهر انعکاس هنر ایرانی در معماری اسلامی این سرزمین در تزیینات معماری آن تجلی یافته است.تزییناتی چون آجرکاری ،گچبری،کاشیکاری،آیینه کاری و...در تمام ادوار اسلامی رواج داشته و در هر دوره ای با امکانات آن روزگار پیشرفتکرده است.در این تزیینات هر نقش ورای ارزش صوری خود، دارای ارزشی برگرفته از فرهنگ و بیانگر عقیده و آرمان تداوم یافته مردم جامعه در نسلها بود.بناهای باقی مانده از دوران اسلامی مانند مساجد ،مقابر،حمامها و حتی پلها دارای تزیینات گوناگونی بودند که معرف اهمیت این هنر در ادوار مختلف است. در این پژوهش سعی بر آن است که با بهره گیری از اسناد،تصاویر و نوشته های پژوهشگران و همچین بررسی و برداشتهای میدانی صورت گرفته در خصوص معماری گنبدهای مراغه (گنبد سرخ ، گنبد کبود و گنبد غفاریه) که از بناهای دوره اسلامی و تاریخی مهم شهر مراغه در دوره های سلجوقی و ایلخانی اند ، می توان به دریافت مفاهیم نمادین گنجینه های غنی از نقوش و ریشه یابی آنها به شناخت ذهن و اندیشه معماران ودرنتیجه به فرهنگ و جهان بینی و همچنین تجلی یافتن آرمانهای آن جامعه در بناهای مذکور دست یافت.و در نهایت پاسخ به این سوال که ویژگی های فنون و تزیینات به کاررفته بر روی گنبد های مراغه کدام است؟