بررسی شاخص پتانسیل روانگرایی به کمک سرعت موجبرشی و مقایسه آن با سایر روش ها مطالعه موردی شمال شهر بابل

وقوع پدیده روانگرایی به طور معمول پیامدهایی نظیر شکست شیروانی ها، گسیختگی پی ساختمان ها و پل ها و شناوری سازه های مدفون و افزایش نیروهای جانبی به سازه های نگهبان را به دنبال دارد. به این دلیل برای مقابله با آثار مخرب این پدیده، شناسایی مناطق مستعد روانگرایی بسیار ضروری است. اندازه گیری سرعت موجبرشی (Vs) که بر اساس آزمایشهای درون چاهی برآورد شده است به دلیل سرعت اجرای بالا ، هزینه کمتر و دقت و صحت بالاتر در ارزیابی خاک های دانهای نسبت به سایر روشها، روشی نسبتاً مطمئن برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی در خاکهای ماسهای اشباع به شمار می رود. بدین ترتیب روابطی بین سرعت موجبرشی (Vs) و مقاومت روانگرایی (CRR) بسط داده شده است. از سویی دیگر با استفاده از اطلاعات آزمایش نفوذ استاندارد (SPT) نیز، روابطی میان عدد نفوذ استاندارد (NSPT) و مقاومت روانگرایی (CRR) توسط محققین بیان گردیده است. جهت برآورد شدت روانگرایی احتمالی در محدوده مورد مطالعه در سطح زمین از شاخص پتانسیل روانگرایی (PL) ارائه شده توسط ایواساکی و همکاران (1982) استفاده شده است. در این مقاله سعی شده در 4 گمانه حفرشده در شمال شهر بابل اثر بروز در سطح روانگرایی با استفاده از ضریب اطمینان روانگرایی بدست آمده از سرعت موجبرشی بررسی گردد و نتایج حاصل با روش عدد نفوذ استاندارد که با استفاده از روابط دو محقق بیان شده مقایسه گردد. مقایسه نتایج برآورد پتانسیل روانگرایی با استفاده از دو روش یادشده، مطابقت نسبی نتایج آنها را نشان میدهد و دلیل اختلاف اندک 2 روش مذکور را میتوان به برخی از مزایا و معایب 2 روش نسبت داد.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، بروز در سطح ، سرعت موج برشی ، عدد نفوذ استاندارد ، شمال بابل