تاثیر محصوریت در محیط های شهری از نظر روانی بر ساکنان آن محیط بررسی موردی: (شهرک اندیشه و ائل گلی شهر تبریز)

تاکنون مطالعات و پژهش هایی درباره اصول طراحی شهری در ابعاد کمی وکیفی مورد بحث و تحقیق قرار گرفته است یکی از این اصول در طراحی شهری بحث محصوریت می باشد که در واقع اصلی ترین اصول حاکم در طراحی شهری است. در این مقاله سعی شده است مساله محصوریت از دیدگاه روانشناسی وتاثیرات آن بر ساکنان محیط مورد بررسی قرارگیرد. این مقاله درپی پاسخ به این سوال است که چگونه محصوریت از نظر روانی برساکنان واستفاده کنندگان از محیط تاثیر میگذارد. روش انجام پژوهش با توجه به موضوع و عنوان مورد مطالعه و استفاده از ابزار های تحقیق اعم از منابع کتابخانه ای و مکتوب و همچنین با استفاده از روش میدانی شامل مشاهده و مصاحبه، روش توصیفی- تحلیلی انتخاب شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که مساله محصوریت یکی از عوامل تاثیر گذار بر مردم و ساکنان یک بافت شهری از نظر روانی می باشد. همچنین مطالعه این مقاله می تواند با تاکید بر اهمیت مساله محصوریت مطلوب برای طراحان شهرساز و معمار موجب بهبود کیفیت فضاهای شهری و در نتیجه ایجاد آرامش روانی برای ساکنان آن محیط شود.

کلیدواژه ها:

محصوریت ، محیط شهری ، روانشناسی ، ساکنان