تبیین مفاهیم محصوریت در فضای معماری

محصوریت عنصری برای تعریف مکان و به وجود آوردن حس هویت است که در واقع احساس قرارگیری انساندر داخلیک فضای تعریف شده می باشد. محصوریت وجه نخستین فضای عینی است که رابطه درون و بیرون را مشخص می کندو از آن به عنوان نخستین اصل حاکم در مناظر شهری نام برده می شود. محصوریت نقش مهمی را در ایجاد درک فضاییو ارتباط استفاده کننده و محیط ایفا می کند تا جایی که اگر یک فضای شهری به شکل مطلوب محصور نشود نمی توانبه یک فضای شهری مطلوب دست یافت، از آن جا که میدان یکی از عناصر مهم و شاخص شهری به شمار می رود و درقلمرو فضاهای شهری ایران میدان به نوعی مفهوم میانه و محاط را به ذهن متبادر می نماید که در عین برگزاری فعالیتهای گوناگون، محل نظاره و منظر کسانی است که بر کنارهی آن قرار میگیرند. در این پژوهش، سعی شده است مفهومی جامع و از دیدگاه های مختلف، و مفاهیم مربوط به محصوریت و عوامل تاثیرگذار بر آن بیان شده است.

کلیدواژه ها:

مفهوم توده-فضا ، محصوریت ، ابعاد فضا ، معماری