پلازا، نقطه عطفی در پویایی و توسعه پایدار شهری

فضاهای بازشهری از دیرباز تاکنون بستر کالبدی تعاملات اجتماعی مردم و یکی از ملزومات زندگی در شهرها بوده اند. اما در دهه های اخیر با توجه به افزایش روزافزون مسیرهای سواره در شهرهای مدرن امروزی، این فضاها گاهی اوقات به فراموشی سپرده می شوند. این در حالی است که با توجه به فشارهای روانی و مشکلات زیست محیطی، نیاز به فضاهایی برای برقراری ارتباط بیش تر با طبیعت، انسان و فضای باز، و بهبود شرایط اکولوژیکی بیش از پیش احساس می گردد. در این میان مکانهایی مانند پلازاها این خصوصیت را به تناوب دارا هستند که به صورت یک فضای سبز و یک فضای جمعی به عنوان نماد پویایی و در راستای توسعه پایداری شهر عمل می کنند. یعنی طراحی یک فضای باز همراه با عملکرد های متفاوت در اطراف که قابلیت انعطاف و پذیرش کاربری های دیگر را در خود داشته باشد و به عنوان یک فضای شهری در ارتباطی همه جانبه با کلیه ی نیازهای شهروندان قرار گیرد. و هم با توجه به شرایط اکولوژیکی به عنوان یک فضای سبز فعال، بازدهی زیست محیطی و مستمری داشته باشد. از این رو این سوال همواره مطرح است که طراحی فضای باز عمومی باید چگونه باشد؟ یک پلازا چه نقشی در توسعه پایداری شهر ایفا می کند؟ پلازها در تأمین آرامش روحی و روانی و پویایی شهروندان چه نقشی ایفا می کنند؟ در این مقاله سعی بر آن شده است با استفاده از روش تحلیلی- توصیفی با شناخت فضای باز عمومی یک شهر و طراحی صحیح آن و بررسی نمونه های موردی راهی به سوی سلامت مردم آن اجتماع و توسعه پایداری فضاهای شهری دست یافت. که به عنوان نقطه عطفی در شهر به حساب می آیند.

کلیدواژه ها:

پلازا ، فضای باز ، نقطه عطف ، توسعه پایدار ، پویایی