بررسی مقایسه ای عوامل موثر بر جامعه پذیری دانش آموزان مقطع- راهنمایی و دبیرستان شهر سجاس 91-90

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر جامعه پذیری در بین دانش آموزان در مقطع راهنمایی ومقطع متوسطه شهر سجاس صورت گرفته است. در پژوهش حاضر از نظریات جرج هربرت مید ، بروس کوئن ، آنتونی گیدنز وتالکوت پارسونز به عنوان چهارچوب نظری استفاده شده است. همچنین از روش پیمایشی به عنوان روش تحقیق و از پرسشنامه ی محققساخته با پایایی و روایی نسبتا بالا استفاده گردیده است.برای تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار spss جهت انجام آزمون های،تی گروه های مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان مقطع راهنمایی ودبیرستان (دختر وپسر )شهر سجاس ،که بنابر گفته ی معاون پرورشی اداره یآموزش وپرورش شهرستان 1000 نفرهستند که حجم نمونه در این پژوهش برابر فرمول کوکران 278 نفر انتخاب شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که دختران و پسران از لحاظ جامعه پذیری تفاوت چندانی با هم ندارد بین پایگاه اقتصادی واجتماعی خانواده هاوجامعه پذیری افرادموردمطالعه رابطه وجوددارد ،بین پذیرش گروه همسالان، مدرسه ونهادهای آموزشیوسایل ارتباط جمعی)رسانه های همگانی(باجامعه پذیری افرادموردمطالعه رابطه مثبت ومستقیم وجوددارد،.در نهایت با ترسیم مدل رگرسیونی مشخص شد که 34 درصد از واریانس متغیر وابسته جامعه پذیری دانش آموزان توسط متغیر های مستقل تبیین شده است

کلیدواژه ها:

جامعه پذیری ، مدرسه ، گروه همسالان ، پایگاه اقتصادی ، رسانه های جمعی