اکوسیتی شهر فردا

درده های اخیراین مسئله که بدون داشتن سیاره سالم، آینده ای قابل زیست برای انسان ها وجودنخواهد داشت، ذهن بیشتر مارا به خودمشغول کرده است. بروز بحران های زیست محیطی درشهرها ومسائلی همچون آلودگی هوا،آب ، خاک و وکمبودمنابع آب ومصرف زمین های کشاورزی تجدیدناپذیر، گرم شدن زمین و تغییرات اقلیمی و... مسائلی اند که امروزه نه تنها برای دانشمندان مسائل اساسی به شمار می روند، بلکه شهروندان وآحاد جامعه نیز روزانه باآن مواجه اند. باتوجه به نقش حساس وتعیین کننده شهرها دررسیدن به توسعه پایدار وپذیرش این اصل که شهرهای کنونی ناپایدارند ونمی توانند دردراز مدت، محیطی زیست پذیر وباکیفیت برای شهروندان خودفراهم کنند، ایده ها ورویکردهای متفاوتی درجهت ایجاد شهرهای پایدارتر مطرح شده اند. درتمامی این رویکردها والگوهای نوین توسعه شهری، توجه به محیط زیست محیطی وپذیریش این اصل که محیط اجتماعی واقتصادی جزئی از محیط گسترده تر اکوسیستم و حیات تحت سیطره آن است، به چشم می خورد. دراین راستاایده اکوسیتی یااکوسیتی رامی توان ادامه رویکردهای توسعه شهری درچهارچوپ الگوی نظری توسعه پایداردانس. براساس این رویکرد، شهرپایدار شهری است اکولوژیک که درهماهنگی کامل با اکوسیستم های فراتر وفروتر ازخود واجازی متفاوت اکوسیستم حیات قرارداشته باشدومطابق قوانین الکولوژیک حاکم برآن عمل کند.