مروری بر یک مورد بیماری هاری
محل انتشار: دومین همایش سراسری طب اورژانس
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,408
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICEM02_126
تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1386
چکیده مقاله:
بیمار آقای 13 ساله بود که در مورخه 21/10/84 در بیمارستان حضرت رسول اکرم با شکایت اصلی بیقراری و پرخاشگری بستری شد.
مشکل بیمار از 12 روزقبل از مراجعه به دنبال تماس سگ بوده و 2 روز بعد ازآن دچار درد ناحیه testis به هماره تورم و پریاپیسم بدون خروج چرک همراه با فرکوئنسی و دیزوری شده است. با دریافت انتی بیوتیک 2 روز بعد بهبود پیدا کرده بعد از آن بیمار دچار تب تعریق بی خوابی و کاهش اشتها پرخاشگری وهالوسیناسیون شده . روز هشتم دار هیدروفوبی به صورتی که حاضر به نوشیدن آب نبود و با گفتن کلمه آب بیمار دچار وحشت و با دیدن آّ بیقرار می گشته به بیمارستانی در شهرستان مارجعه کرده با درمان سرپایی آنتی بیوتیک ترخیص می شود . به علت تشدید بیماری مجددا به بیمارستان مراجعه کرده و با syrup ketotifen مرخص می شود و به علت تشدید بیماری به بیمارستان رسول اکرم مراجعه می کند.
در معاینه بیمار هوشیار و به زمان و مکان آگاهی داشت ولی مضطرب و بی قرار بود . به محیط اطراف و بعضی افراد حساسیت بیش از حد نشان می داد و با صحبت کردن بیمار آرام می گرفت.
RR:20 PR:90 T:38.5 V/S :BP :120/80
در معاینات نکات مثبتی که داشت مردمک های دیلاته بود. در بررسی سطحی بدن آثار زخم و گاز گرفتگی وجود نداشت.
با تشخیص اولیه هاری اقدامات درمانی آغاز شد از قبیل تزریقواکسن های یک سی سی عضلاتی ، (900 unit) RIG و اسکیلوویر و آزمایشهای اولیه و ، scan ,LP Brain CT انجام شد .نمونه LP جهت انجام PCR به اسیتوپاستور فرستاده شد.
نتیجه آزمایشات به شرخ زیر می باشد:
WBC:11.5 Hb:12.6 AST:37 ALT:16 NA:139 K:402
SCF:Glucose=100 Pr=8
WBC=70 PMN=30%
Mono=40%
در scan , Brain CT هیدروسفایل بطن های جانبی داشت.
بیمارل در بخش PICU بستری شد. در طول سیر بیماری حملات بیقراری افزایش یافت و دچار تنگی نفسهای متناوب شده و همراه با ابریزش از دهان و اختلال رفتاری و شناختی.
و روز سوم به دنبال اسپاسم حنجره فوت نمودند.
در ضمن جواب آزمایش PCR و نکروپسی و پاتولوژی سر سگ مثبت بود.
ذکر این نکته لازم است که سگ رفتار طبیعی داشته است.
نویسندگان
بابک مهشیدفر
متخصص طب اورژانس – عض هیئت دانشگاه علوم پزشکی ایران
اکبر افتخاری
دستیار طب اورژانس – دانشگاه علوم پزشکی ایران