بررسی مقادیر فشار دی اکسید کربن پایان بازدمی در پیش آگهی ایست قلبی

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,341

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICEM02_002

تاریخ نمایه سازی: 18 آبان 1386

چکیده مقاله:

پیش زمینه: میزان بقا بعد از ایست قلبی کمتر از 20 درصد است. متاسفانه پیش آگهی اقدامات طولانی احیاء قابل پیش بینی نمی باشد. سطح دی اکسید کربن پایان بازدمی بیانگر برون ده قلبی در طی عملیات احیاء قلبی عروقی است. ما در این مطالعه به طور آینده نگر نشان دادیم که آیا مرگ و یا بقا می تواند از طریق مانیتورینگ دی اکسید کربن پایان بازدمی در طی احیاء بعد از ایست قلبی پیش بینی شود. روش کار: ما یک مطالعه آینده نگر مشاهده ای را بین 48 بیمار که در اورژانس بیمارستان رسول اکرم دچار ایست قلبی شدند و یا با ایست قلبی وارد اورژانس شدند در فاصله زمانی فروردین ماه 1384 الی اسفند ماه 1384 انجام دادیم . بیماران اینتو به شده و تحت مانیتورینگ دی اکسید کربن پایان بازدمی قرار گرفتند. یافته ها: مقدار اولیه 5/10 میلیمتر جیوه به شکل صحیحی بازگشت جریان خوربخودی را با حساسیت 8/95 درصد ویژگی 3/73 درصد اخباری مثبت و منفی 59% و 97% پیش بینی می کند. میزان دی اکسید کربن پایان بازدمی معادل 5/16 میلیمتر جیوه در دقیقه دهم احیاء قلبی ریوی بازگشت جریان خوبخودی را با حساسیت 93% ، ویژگی 66% و ارزش اخباری مثبت و منفی 37% و 97% پیش بینی می کند. همچنین میزان دی اکسید کربن پایان بازدمی معادل 5/15 میلیمتر جیوه در دقیقه بیستم قلبی ریوی بازگشت جریان خوبخودی را با حساسیت 100% ، ویژگی 78% و ارزش اخباری مثبت و منفی 64% و 100% پیش بینی می نماید. نتیجه گیری: مقادیر میزاندی اکسید کربن پایان بازدمی 5/10 یا بیشتر در شروع احیاء پیشرفته قلبی احتمالا بازگشت جریان خودبخودی را پیش بینی می نماید. همچنین مقادیر میزان دی اکسید کربن پایان بازدمی 15 میایمتر جیوه و یا کمتر در دقیقه بیستم بعد از شروع احیاء پیشرفته قلبی مرگ را پیش بینی می نماید. در چنینی بیمارانی قطع عملیات احیاء منطقی به نظر نمی رسد.

کلیدواژه ها:

دی اکسید کربن پایان بازدمی ایست قلبی کاپنومتری

نویسندگان

علی لباف

متخصص طب اورژانس- عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران

حسین سعیدی

متخصص اطفال-عضو هیات علمی و فلوشیپ طب اورژانس دانشگاه علوم پزشکی ایرا